تکنولوژی مایکروسافت و فیس بوک برای «متاورس»

به گزارش پایگاه خبری اقتصادی معاصر به نقل از جهان صنعت، «متاورس» به‌معنی «فراتر از جهان» اگرچه ایده جدیدی نیست و اولین استفاده از این کلمه به کتاب علمی- ‌تخیلی «سقوط برفی» در سال ۱۹۹۲ برمی‌گردد، چه خوشمان بیاید چه نیاید، با تلاش‌های «مارک زاکربرگ» برای معرفی یا بهتر بگوییم، تصاحب آن، سر زبان‌ها افتاد. «زاکربرگ» چنان برای «متاورس» تبلیغ کرده که بسیاری از کاربران اینترنتی با شنیدن نام «متاورس»، یاد «فیس‌بوک» می‌افتند؛ البته مدتی است برای هرچه بهتر نشان‌دادن نیت و اهداف «زاکربرگ» برای آینده، به «متا» تغییر نام داده است. درحالی‌که برای «متاورس» ویژگی‌های خاصی چون حضور و تعامل‌پذیری تعریف شده است، هنوز کسی از شکل نهایی آن خبر ندارد و در ‌این ‌میان، هریک از شرکت‌های بزرگ فناوری سعی می‌کنند نسخه مدنظرشان را به‌عنوان آینده اینترنت معرفی کنند. «متاورس» فیس‌بوک شبیه فیلم «بازیکن شمارهک آماده»، به‌نظر می‌رسد جایی باشد که افراد به صورتشان عینک‌های ویژه می‌زنند و حواس پنج‌گانه‌شان را با نسخه‌های دیجیتالی جایگزین می‌کنند. به‌‌عبارت‌دیگر، واقعیت را کنار می‌گذارند و دنیاهای جایگزینی را در آغوش می‌گیرند که امپراتوری‌های سیلیکون‌ولی آنها را ساخته‌اند. در این ‌بین، بسیاری از افراد با این تصویر از «متاورس» مخالف‌ و معتقدند نسل بعدی اینترنت باید به‌جای تمرکز بر واقعیت مجازی، بر واقعیت افزوده متمرکز باشد. در ‌واقع، از دیدگاه این افراد که سازنده بازی «پوکمون‌گو» نیز جزو آنها است، «متاورس» زاکربرگ شبیه کابوسی است که به‌ دنبال جایگزین ‌کردن دنیای واقعی با دنیای مجازی است. آنها می‌گویند این تصویر دیستوپیایی تحرک و پویایی را از افراد می‌گیرد و آنها را ساعت‌ها روی صندلی بی‌حرکت نگه می‌دارد که خلاف طبیعت انسان است. این در حالی است که واقعیت افزوده اِلِمان‌های دیجیتالی را به دنیای واقعی اضافه می‌کند (درست مانند بازی پوکمون گو) و در عین غنی‌تر‌ کردن تجربه روزمره افراد، آنها را به ‌کنار ‌گذاشتن کامل دنیای واقعی تشویق نمی‌کند.

جدال بر سر «متاورس»

این‌طور که پیدا است، بعد از اینکه ۱۰۰ نفر از کارمندان «مایکروسافت» در طول سال گذشته راهی شرکت «متا» شدند، ردموندی‌ها سرانجام تصمیم گرفته‌اند با هدف مقابله با زاکربرگ و برنامه‌هایش برای متاورس، به کمپ مخالف بپیوندند و نسخه متاورسی‌شان را بر‌ پایه واقعیت ترکیبی بنا کنند که در‌ مقایسه ‌با واقعیت مجازی، جنبه‌های بیشتری از دنیای فیزیکی را در خود دارد. در حال ‌حاضر، تنها مدرکی که از برنامه‌های «مایکروسافت» برای «متاورس» در دست داریم، آگهی استخدام جدیدی است که این شرکت برای پروژه جدیدش به نام «وُرتکس» به‌معنی «گرداب» در نظر گرفته است. از توضیحات «مایکروسافت» ‌چنین بر‌می‌آید که «وُرتکس» بیشتر از «متاورس» زاکربرگ بر دنیای واقعی متمرکز باشد: «وُرتکس» استودیویی تازه‌تاسیس در گروه «واقعیت ترکیبی مایکروسافت» است که مرزهای تولید محصول را برای گردهم‌آوری علوم مشارکتی و مأموریت‌هایی با هدف سود‌رساندن به کره زمین و سرگرمی کندوکاو می‌کند و در‌عین‌حال در خط‌مقدم تکنولوژی قدم بر‌می‌دارد. ما به‌دنبال طراحی ارشد هستیم تا به تیم ما بپیوندد و آینده تجربیات واقعیت ترکیبی را همراهمان تعریف کند. این طراح ارشد از نزدیک با طراحان و مهندسان و مدیران برنامه همکاری خواهد کرد تا طراحی روی کاغذ را به تجربه کاربری بیاورد. شما در این سِمَت به تجربیات پایداری جان خواهید داد که در هدست‌های هولولنز و مکان‌های فیزیکی و واقعیت مجازی، عصر بعدی سرگرمی‌های تعاملی را پایه‌گذاری خواهند کرد. طبق این آگهی استخدام، استودیو جدید «وُرتکس» قرار است روی محصول واقعیت ترکیبی کار کند که مکان‌های مجازی و فیزیکی را احتمالا شبیه بازی «پوکمون گو» با هم ترکیب می‌کند؛ هرچند این کار را به‌لطف هدست‌هایی چون «مایکروسافت هولولنز»، با کیفیت به‌ مراتب بهتری از بازی «پوکمون‌گو» انجام می‌دهد.

واقعیت ترکیبی چیست؟

به تعریف خود «مایکروسافت»، واقعیت ترکیبی در واقع ترکیبی از دنیای فیزیکی و دیجیتالی است که به‌ اصطلاح، قفل تعاملات سه‌بعدی بین انسان و کامپیوتر و محیط را باز می‌کند و این سه اِلِمان را در تماس مستقیم با یکدیگر قرار می‌دهد. این واقعیت جدید مبتنی‌بر پیشرفت‌هایی در حوزه بینایی رایانه‌ای، پردازش گرافیکی، فناوری‌های نمایشی، سیستم‌های ورودی و رایانش ابری است. در واقعیت افزوده،‌ اشیای دیجیتالی در دنیای فیزیکی قرار می‌گیرند؛ مثل هولوگرام‌ها. در واقعیت مجازی، دنیای فیزیکی کاملا در پس‌زمینه محو می‌شود، درست مانند زمانی که با هدست‌های VR بازی انجام می‌دهیم و خودمان را در دنیای بازی غرق می‌کنیم. در مقابل واقعیت ترکیبی، ترکیبی از این دو است؛ یعنی تجربیاتی که می‌توانند از واقعیت افزوده وارد واقعیت مجازی شوند. در این مدل واقعیت هم می‌توانید هولوگرامی را در دنیای فیزیکی قرار دهید، انگار که کنارتان حضور فیزیکی دارد و هم می‌توانید در قالب آواتاری در دنیای مجازی رفت‌و‌آمد کنید و با آواتارهای دیگر در تعامل باشید. «مایکروسافت» از زمان ارائه هدست هولولنز در سال ۲۰۱۵، در حال کار روی واقعیت ترکیبی بوده و توانسته در این عرصه سود سرشار و شهرت بسیاری به‌دست بیاورد.

تکنولوژی «مایکروسافت» برای «متاورس»

«مایکروسافت» در ‌حال ‌حاضر تکنولوژی لازم برای توسعه «متاورس» را در قالب Spatial Anchors و Remote Rendering در اختیار دارد. Spatial Anchors سرویس بینا‌پلتفرمی مخصوص توسعه‌دهندگان است که به آنها امکان می‌دهد با استفاده از اشیائی که در طول زمان موقعیت خود را در دستگاه‌های مختلف حفظ می‌کنند، تجربه‌های مبتنی‌بر واقعیت ترکیبی ایجاد کنند. به ‌کمک این سرویس، توسعه‌دهندگان می‌توانند اپلیکیشن‌هایی طراحی کنند که نقاط دقیق در دسترس هدست‌های هولولنز و دستگاه‌های اندرویدی و iOS را نقشه‌برداری و تعیین و بازیابی کنند. به‌ عبارت ‌دیگر، افرادی که در یک موقعیت مکانی قرار دارند، می‌توانند از اپلیکیشن‌های چندکاربره مبتنی‌بر واقعیت ترکیبی استفاده کنند.
رندر از راه‌دور‌ همان‌طورکه از نامش پیدا است، به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا مدل‌های سه‌بعدی پیچیده را از فضای ابری رندر کنند و آنها را در گوشی‌های هوشمند و هدست‌های واقعیت ترکیبی استریم کنند. به‌ کمک این سرویس، امکان تجربه باکیفیت واقعیت ترکیبی حتی با دستگاه‌های AR کم‌مصرف و اقتصادی‌تر فراهم می‌شود. به‌ نظر می‌رسد که «مایکروسافت» قصد دارد از این دو فناوری‌ برای محکم‌ کردن جای پای خود در این بازار نوپا استفاده کند. در این ‌میان، «اپل» که یکی از وفادارترین جامعه مصرف‌کنندگان را به خود اختصاص داده و احتمالا اعلام حضورش برای تحقق «متاورس» با اقبال بیشتری رو‌به‌رو شود، هنوز فعالیت جدی در این بخش انجام نداده و تنها نماینده این برند برای حضور در حوزه واقعیت افزوده، Apple Glass است که طبق گزارش‌ها، تا سال ۲۰۲۵ رونمایی نخواهد شد. حالا باید منتظر ماند و دید آینده اینترنت در دستان کدام شرکت و برپایه کدام نوع از واقعیت شکل خواهد گرفت؛ واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، واقعیت ترکیبی، یا مجموع همه اینها زیر پرچم واقعیت گسترده؟