رشد انسان معنوی در عالم خاک سبب می شود که آدمی حقیقت افلاک را درک کرده و به اصول معرفت شناسی و انسان شناسی در جامعه ای انسان ساز رسیده باشد،(البته رسیدن به این بینش و واقعیت بسیار سخت است اما می توان اصول ابتدایی و نظری آن را در جامعه شکل داد) که این فرآیند بلکه برآیند بایستی در جامعه ای انسان پرور شکل گرفته تا در نهایت، انسانی فرهیخته در جامعه و اجتماع بوجود آید.
اگر جامعه ای در جهت توسعه و پیشرفت فرهنگی ، اقتصادی ، معنوی و ارزشهای اخلاقی تلاش نکند ، آن جامعه رو به انحطاط فکری و عملی و رفتاری پیش می رود و دیگر بازسازی یک ارزش اجتماعی صحیح در جامعه سخت خواهد شد.
لذا در خواهیم یافت که جامعه به همراه سیاست های مطلوب و معقول دستگاه حاکم در مملکت می تواند عرصه ها و میدان های انسان سازی را در جامعه فراهم آورد تا انسان ها به آسودگی و فراغت خاطر به کامل شدن ارزش های انسانی خود پرداخته و نیز به بالا رفتن فهم و درک خود نیز کمک فراوانی کرده باشند.
جامعه ای سعادتمند خواهد شد که انسانی فرهیخته و آمیخته با معنویت و عشق را تحویل اجتماع دهد و این نیازمند اندیشه ای ست که آدمی را به سطح بالای حقیقت شناسی و خودشناسی که اساس آن بر خداشناسی ست می رساند. جامعه ای که در آن زندگی می کنیم نقش کلیدی و مهمی در شکل دهی به هویّت ما دارد، پس باید بدانیم جامعه از چه طریقی هویّت ما را شکل می دهد و کدام جامعه، سیمای هویّت ما را زیباتر می سازد؟ قاعدتا جامعه ای که ارزشهای سنتی و تاریخی خود را حفظ کرده و همگام با مدرنیته شدن جوامع به پیشرفت و تکامل خود و بار آوردن انسان هایی فرهیخته ، آمیخته با معنویت انسانی کمک کرده باشد. جامعه ای که با کمک ارزش نهادن و احترام گذاشتن افراد به اصول عقیدتی، سیاسی و فکری و فرهنگی یکدیگر مسیر سعادت را پیموده و آن جامعه خاستگاه فرهیختگی و فرهیختگان و آمیختگانی از عشق و صلح و مدارا باشد که در آن رشد و نمو یافته اند.
بله ، اندیشه و رفتار بشر فرآیند رفتارهای یک جامعه می باشد و این رفتارها را ما افراد در یک جامعه تشکیل می دهیم و البته نقش تبلیغی حاکمیت یک مملکت هم در پرورش انسانی فرهیخته و متخلق به آداب نیک انسانی بسیار مؤثر است.
تعامل افراد در جامعه بایستی بر اساس مهر و عشق باشد تا ریشه درخت زندگی در اجتماع بر این اساس آب خورده تا شکوفا شده و ثمره نیک دهد ، بایسته و شایسته است که جلوه های نور و مهر در بشر به نمایش گذاشته شود تا بشر بر اساس صلح و دوستی و عشق به آفرینش های پاک دست یابد و این آفرینش ها را ما خودمان نیز می توانیم ایجاد کنیم. اگر انسان در جهت تعالی روحی و فکری خود تلاش کند خویش را در آینه معنویت دیگری خواهد دید و این انعکاس و بازتاب، متقابل خواهد بود که سبب نشر این نور و رفتار پاک در جامعه و بلکه سبب انتشار آن در جهان و عوالم دیگر خواهد شد.
شهراد شاهرخی طهرانی
نویسنده و تحلیلگر اجتماعی
